Να λοιπόν που τίποτε τρανό
δεν χρειάζεται να ζεστάνει.
Λίγο το πέρασμα της σιγής,
λίγο η ποδια της νυχτας
που ξέρει να αγκαλιάζει
τα χνώτα των ανθρώπων
Κι εκείνο το είμαι εδώ , να προσέχεις
ολα τα μυστικά του κόσμου
σε ένα καθρέφτη που απέναντι κοιτά
σαν ενα κοκκινο τριανταφυλλο
που τρυφερά κλείνει τα φύλλα του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου