Πίσω απ ' τα σύννεφα

 

Και ξέρεις τι μου αρέσει;
Αυτό που ακόμα 

κι όταν τα μάτια σου συννεφιάζουν

ίδια με ένα σπασμένο σύννεφο ακούγονται.

Μισό να κουβεντιάζει της βροχής 

κι άλλο μισό με τόση τρυφεράδα

να γέρνει σαν ίσκιος γιασεμιού.

Και τούτο που ο ήλιος απλώνει  γεμάτος

μια σιγανή αγκαλιά τι ρόδο που ανθίζει!