Κι είναι και οι άνθρωποι που
δεν ξέρουν τίποτα για σένα,
δεν ξέρεις τίποτα για αυτούς.
Κι όμως μια λέξη , μια εικόνα ,
ένα μικρό κλωνάρι
Ακούς την ανάσα τους.
Γυρεύεις το ανέγγιχτο να ξεμουδιάσει
το παγωμένο σου χέρι.
Ξέρεις; Ξέρεις πόσο σπουδαίο
είναι να νοιώθεις, να αφουγκράζεσαι
την ανάσα τους κομμένη στα δυο;
Νοιώθω πλούσια, νοιώθω τη δύναμη
που κουβαλά στις πλάτες το μυρμήγκι
Νοιώθουν το πέρασμα να δένει την αλυσίδα.
Κι ανθίζουν οι πέτρες ,
μιλούν τα φύλλα
γέρνουν στο φως οι κερασιές
κι ανοίγουν δρόμοι σε διάφανες γραμμές
εκεί που ο κανένας
βρίσκει τις γνώριμες φωνές
Υπάρχει ;πες μου
υπάρχει κάτι πιο δυνατό από τον κύκλο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου