Αφιέρωμα σε κέινο το παιδί (στο παιδι όλων μας )

 

Πες μου γιέ μου που να σε κρύψω
από πού να σκεπαστώ
πες μου να μην γεννήσω
γκρίζο του μίσους ουρανό
 
Πες μου ποιόν τοίχο να ανταμώσω
να χει θυμάρι και βασιλικό
το στρώμα σου να ράψω
με της αγάπης τον ανθό
 
Πες μου ποια στάχτη να σκορπίσω
να χει του βέλους τέρμα
το μαύρο σκηνικό
ποια δύναμη να βρω
που να χαράζει άνοιξη
με ένα χαμόγελο γλυκό
 
Πες μου γιέ μου 

ποιος κραταγε το θάνατο
κι έσερνε στα χέρια την ντροπή
ποιο λάθος να αγαπήσω
να δω του τέλους την αρχή
 
Λάβδανο να ποτίσω
στο στέρνο ένα παιδί
να μην κοιτά χορτάρι
μα νούφαρο που ανθεί
 
Πες μου να λησμονήσω
κακία κι άγρια πνοή
και στη ψυχή να αφήσω
γέλιο που αντίκρυ θα σε βρει
αστέρι μα σε ξένη γη!