Τα παιδια λυγούν
με τα γελια τους τα λόγια
Τα λόγια κλεισμενα στα στόματα
μαυρίσαν , κοκκίνισαν
με φως και σκοτάδι ζητουν τη λύτρωση .
Το περιγιάλι φόρτωσε ονόματα
στις ραχες του βουνου
Με πόση σβελτάδα
μαζεψε ο ήλιος τα χέρια του
να γίνουν κόκκινες παπαρούνες
μονάχα για ένα φωτεινό πετράδι
μικρό κι ανέσπερο στο στομα της σιωπής
ζεστά να ζωγραφίσει το άγγιγμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου