Περιμένοντας σε με φύλλα καρδιάς

Να αργήσεις να ρθεις

ακούς;
έχω δουλειές να κάνω
Να απλώσω τα λευκά όνειρα
να μπαλώσω τις τρύπιες ώρες
του χρόνου που φεύγει
να ψήσω τα κουλουράκια
της ομορφιάς να τρατάρω τον κόσμο
να φυτέψω ένα τραγούδι στην πλατεία
να αναβοσβήνει τα φώτα του στα χαμόγελα
κι εκεί στις ρίζες του να ακούγονται
τα τρεχαλητά των παιδιών
που παίζουν το γύρω γύρω όλοι
τραβώντας τον τροχό να ανέβει πιο ψηλά
να!!! εκεί που δείχνει η φωλιά των πουλιών
Να καθυστερήσεις ..να προλάβω
να δώσω στα ροζιασμένα χέρια
τη ζεστασιά της ευγνωμοσύνης
προσκυνώντας το μύρο της αέναης στοργής
να πλουτίσω τα χωράφια των ματιών
με βότσαλα από κόκκινες παπαρούνες
Να φτιάξω το πιοτί της φιλίας
ξεδιπλώνοντας την πολύχρωμη βεντάλια
των ροδοπέταλων που δένει τις ψυχές
Να στολίσω με φλουριά
το φόρεμα της αγάπης να ακούγεται
το βήμα της απ άκρη σ άκρη
Ύστερα θα σου στρώσω στο χαλί της καρδιάς
νούφαρα να μυρίζεις το ρυθμό της ζωής
κι εκεί στην άκρη , θα ζωγραφίσω
ένα ποδήλατο να ζυγώνεις τα πέλματα
των ανθρώπων με ορθοπεταλιές
στα δύσβατα μονοπάτια της ζωής
αφήνοντας πίσω στο ρυάκι
των λυγμών τις ανοιχτές πληγές
να λούζονται απ το λάβδανο
της απρόσμενης χαράς .
Θα σου χω στο κατώφλι έτοιμα
τα νήματα του αργαλειού
να υφαίνεις φτερωτά πόδια
να χρωματίζουν τον ήλιο
Κι όταν θα ρθεις θα σου δέσω
τα μάτια να συναντήσεις το φως της αγάπης
έτσι που μόλις τα ανοίξεις
γεμάτα να ναι από ανθισμένες νιφάδες
Σε περιμένω χρόνε
Μην αργήσεις ακούς;
έχουμε δρόμο για τη μοιρασιά
τα δώρατα πρέπει να φτάσουν
να χωρέσουν στους κύκλους ψυχής!