Αντίστροφα

Θα αλλάξεις   λες  ..
θα πάψεις  πια να βλέπεις ..
θα κοιτάς μόνο 
όχι ..οχι δεν θέλεις άλλο πόνο

θα αλλάξεις ….

κεντάς τη μάσκα σου 
λίγο από το γκρίζο της υποκρισίας 
σκιά απ το λευκό της ανεμελιάς
άχρωμο  από το χρώμα της αδιαφορίας 
χρυσόσκονη  στο πλάνο της ψευτιάς
στα χείλη  το κραγιόν της προδοσίας 
στο μάγουλο  σαγήνη μιας ελιάς 
χαμόγελο σφιγμένο απ  άγιο δάκρυ
και βλέμμα της απόρθητης  φωτιάς 

θα μάθεις … να σεργιανάς 
κι ίσως να ενδώσεις στα τερτίπια της φθοράς 
θα μεγαλώσεις στα πίτουρα της βολεψιάς 
ο άνθρωπος του εγώ του τώρα θα ψευτοζείς 
θα γίνεις ένα χωρίς εσένα 
σε λιμάνια  που χουν  πλούσιους λωτούς
της λησμονιάς το  χέρι θα κρατάς 
και πια δε θα σε νοιάζει 
εσένα θα κοιτάς 
κοίτα …τι όμορφα χαμογελάς 

μα που πήγες ; που χάθηκες; για δε μιλάς;


     …. παράξενε εαυτέ μου !