Δροσερή πνοή

Και τι θαρρείς χρειάζεται πολλά
να βγει με γέλιο ο ήλιος της ψυχής;
Ένα τζιν στο χρώμα του ουρανού
ένα μπλουζάκι άνοιξη
Στις τσέπες της καρδιάς
ουράνιο τόξο αμάραντης πνοής
ένα τραγούδι στα χείλη
να ακούν οι μαργαρίτες
όμορφες σκέψεις να ζουζουνίζουν
στα φύλλα του αντικρινού

Μια γουλιά θάλασσα

να χει τη γεύση το κεράσι
και τα λευκά παπούτσια
άνοιξαν τα φτερά να τρέξουν
κει που το όνειρο ξυπνά
κι ο ήχος γίνεται μια αγκαλιά
ζεστά που ντύθηκες άνθρωπε!