Μπρούσκο φιλί

Κι όσο εσύ

υποταγή
θα μοιράζεις αγκάθια
εγώ
θα περπατώ στον άνεμο
θα γίνομαι θύελλα
στο στεγνό σου λιμάνι
βροχή
στην μνήμης
τα αποξηραμένα φύλλα
μαΐστρος
που κουβεντιάζει
στο όνομα της απανεμιάς
ζεστό ψωμί
να μοιράζομαι
στα χέρια τα ραγισμένα
πιοτί
μπρούσκο φιλί στης μοναξιάς
το άδειο κελί
μέχρι που..
να σπάσω
να κοπώ
να ξεγυμνωθώ
κι ύστερα πάλι
να αναστηθώ
έτσι ..
όπως γεννήθηκα
'' ελπίδα ''