Το τραγούδι του αγεριού

Κι άρχισε να σφυρίζει μες τα αυτιά του ο αγέρας 

Σταμάτησε για λίγο το βήμα να ακούσει τα μελλούμενα του
κι ένα τουμπερλέκι που ξεμύτισε
απ το πουθενά , κρατώντας στα χέρια του
ένα παιδί του σπανε τη σιωπή. 

-Ει .. όχι εδώ πάνε πιο κάτω
τα λόγια ενός γεματούτσικου σκούφου
που ζέσταινε την κυριλάτη καράφλα
ακούστηκαν σαν βαριές πατημασιές
που επιβλητικά χτυπούσαν την άσφαλτο
Το μαγαζί στρωμένο με τα λευκά τραπεζομάντηλα
και το βάζο με τα ψεύτικα λουλούδια
δεν άντεχαν τούτο τον ''άγριο '' ρυθμό
της μουσικής που βάραινε την άσφαλτο

-Πάψε φώναξε στ' αγέρι θέλω να ακούσω
Στην σιγή του χόρευαν εκείνες οι άτιμες σκέψεις
που καμιά φορά θέλεις να τις χτυπήσεις σαν χταπόδι
να πάψουν να σου μαρτυρούν αλήθειες .
''Δε θες βρε αδερφέ δε γέννησες εσύ όλο τον κόσμο''
Να λοιπόν τι μας πειράζει .. ο άλλος δρόμος
αυτός που όλο μέσα στα πόδια μας μπλέκεται
και δε λέει να κάτσει στη γωνιά του
να πάρει αυτά που του ανήκουν
να δει πια πως δεν μπορεί να σουλατσάρει
εκεί που δεν τον σπέρνουν .
Δεν βλέπει τις γκρί γραβάτες; δεν ακούει τον αλλιώτικο ήχο;
κι αυτό το παιδί πρέπει .. πρέπει να μάθει
να ξεχωρίζει την πραμάτεια του με άδεια χέρια
ξυπόλητα πως να βαδίσει στο ακριβό χαλί
'-Φιλαράκο θα μου μάθεις να παίζω;
ξεστόμισε το στόμα του 

Ένα ρεσάλτο σαν πειρατής που μόλις κούρσεψε
τον κόσμο κι ένα ύφος νικητή βρέθηκε στο πλάι του .

Μικρός δάσκαλος κι αγέννητος παλιός μαθητής
βρέθηκαν να γρατζουνούν την ίδια νότα .

Περίμενε του πε ο μεγάλος μαθητής
κι άρχισε να τρέχει πίσω στην βιτρίνα του μαγαζιού .
Λαχανιασμένος στάθηκε στην εξώπορτα
αντικρίζοντας κατάματα τον ατσαλάκωτο σκούφο.
Πάλι τ ' αγέρι σβουρίζει στα γύρω του

- Συγνώμη κύριε ακούτε τ ' αγέρι; 

- Αχ μα ναι .. λυσσομανά ο άνεμος 

- Γελώντας του ρώτησε; το τραγούδι του τ ' ακούτε ;

Τι όμορφα που στρώθηκε το τουμπερλέκι στις νότες του!