Σώπασαν όλα .
Τόσο τρυφερά τόσο αρμονικά 
Λες και ήξεραν πως το μόνο που περίμεναν 
τα αρμυρίκια στην αμμουδιά ήταν να αρμενίσουν 
τα φτερά τους στη σιγαλιά της ατέρμονης θάλασσας  
Κράτησα το χέρι σου απαλά σαν από τριαντάφυλλο 
μυρίζεις που μόλις συνάντησε το μίσχο του .
Οι φωνές ψίθυροι των κοχυλιών 
που ίσα ίσα ψηλώνουν το μπόι 
να αγκαλιάσουν τον κύκλο της αγάπης
- Ακούς τον άνεμο πως τίναξε τα μαλλιά του;
- Είναι που τα πουλιά πετάξανε απ τα μάτια σου 
- Λεύτερα .. πως γιόμισε ο ουρανός αστέρια 
- Είναι που άρχισε η άνοιξη να πλένει το φουρό της
- Στολίζει η αύρα της τα γιασεμιά στα παράθυρα του ήλιου
- Είναι που τίποτε δε χάραξε το βλέμμα σου 
Τόσο  που λάτρεψαν τα κύματα τους βράχους 
είναι που βλέπεις πως οι φάροι δε χάσανε το φως 
και φτάνουν δυο νότες μουσικής
να αρχίσει το ταγκό .Χορεύουμε;