Άτιτλο

Τα βραδια 

ξυπνούν γυμνά τα ανείπωτα

να ακουσουν τις φωνές τους

Όμορφος 

που ναι ο πηγαιμός της ζεστασιάς !

Πεισματικά παιδί

Τόσες αφίσες

κολλημένες σκιές

γκρίζα τοπία 

μίση, κακίες, απωθημένα 

σκουριασμένα κουπιά

απανθρωπιά

τεχνάσματα με πρόσωπα καπνού

τύμπανα φόβου ,

θεατοί και αόρατοι πόλεμοι

Κι εγω εκεί

κηπουρός των αστρων 

με το παιδιάστικό φυλαχτό μου 

πεισματικά να πιστεύω 

στην καδένα του κόσμου

προσπαθώντας να διορθωθώ 

να διορθώσω

την υλη με κόπια ανθρώπου 

σφιχταγκαλιασμένο κλαρί 

να πιστεύω 

οι άνθρωποι γεννήθηκαν να αγαπούν!

Άτιτλο

Εκεί που λούζονται μικρές γιορτές 

ανθίζουν ολόδροσα τραγούδια !

Συναισθήματα

Κι όπως και να το πεις 

ματια μου το συναίσθημα 

θα γεννιέται γυναίκα 

που εγκυμονεί την μουσική 

αντρας που σηκώνει στις πλάτες τον ήλιο 

αγόρι  που τραμπαλίζει τη φωτιά της καραμέλας 

στη φούστα του κοριτσιού 

λεύτερα παιδια στο ακρογιάλι 

της γεύσης του ονείρου 

μικρός κουβαλητής της ζεστασιάς 

στα πέταλα του κρίνου 

Όπως κι αν το φωνάζεις 

ακούει στο φως της ψυχής

Κι είναι όμορφο 

ξυπόλητα λουλούδια 

να κουβεντιάζουν τον ουρανό της γης!

Ένα συννεφο λευκό

 

Μην πεις τίποτα
Πονάνε τα χέρια μου
καμένα κλαδιά
Τσούζουν τα μάτια
στα δάκρυα του ήλιου
Κελαηδώ
δεν ακούν τα πουλιά
Πνίγεται η ανάσα μου
σε άδικο καπνό
Γκρεμίζουν τα όνειρα
που θα παν τα παιδιά;
Ποτάμια δάκρυα
χύνονται σε αυλές
ποιες θάλασσες στεγνές
να απλώσουν καλωσόρισμα
σε δροσερές ακτές;

Μην πεις τίποτα
μονάχα πάρε με αγκαλιά
να γίνουμε ένα σύννεφο λευκό
κρατώντας γη και ουρανό
να συλλαβίζει στα ανοιχτά
για αγάπη κι ανθρωπιά!

Μικρός Αυγουστος

Ένας μικρός Αύγουστος 

ηθελα να μαι 

Να λούζω τα μάτια σου 

στη λίμνη του ήλιου !