Πεισματικά παιδί

Τόσες αφίσες

κολλημένες σκιές

γκρίζα τοπία 

μίση, κακίες, απωθημένα 

σκουριασμένα κουπιά

απανθρωπιά

τεχνάσματα με πρόσωπα καπνού

τύμπανα φόβου ,

θεατοί και αόρατοι πόλεμοι

Κι εγω εκεί

κηπουρός των αστρων 

με το παιδιάστικό φυλαχτό μου 

πεισματικά να πιστεύω 

στην καδένα του κόσμου

προσπαθώντας να διορθωθώ 

να διορθώσω

την υλη με κόπια ανθρώπου 

σφιχταγκαλιασμένο κλαρί 

να πιστεύω 

οι άνθρωποι γεννήθηκαν να αγαπούν!