Ενας καθρέφτης

 Άχ άνθρωπε 

κάποτε θα δεις πως αυτός ο κόσμος 

με τα μικρα η μεγαλα παπουτσια 

αυτός που υποτιμάς

κι εκεινος που σαν ειδωλο γυρευεις 

δεν ειναι αλλος απο εσενα 

Ενας καθρέφτης είμαστε 

που αν δε δεις βαθιά 

σκιες θα τριγυρίζουν στο κατωφλι του 

Κάποτε ανθρωπε 

θα πεις πως το μπορεις 

λιγο πιο πέρα απο τα μάτια σου να δεις 

Και τότε ω! τότε θα μαθουμε 

να ξετυλιγουμε τις πίέτες των αστρων 

με δάχτυλα τα γιασεμια!