Τολμώ

 

Τολμώ

μάτια μου θα πεί
αντιστέκομαι
σε ότι μου δίνουν για τροφή
Κι αναμασώ τις μυρουδιές
μη συνηθίσει ο ουρανίσκος
και τη γλυκάδα του δε βρει
Να μένω αμέτοχος στο πάγωμα της γης
και να φυτεύω ασπρόρουχα
που έμαθαν να στεγνώνουν

στα κρόσσια της βροχής
δυο ξωτικά , 

δυο κύπελα καφέ που πέσαν καταγής
κι όρθια γυρίζουν σελίδα με επίλογο εμεις
Τολμώ θα πεί
πως ξεπερνώ εμενα και γίνομαι εσυ
την ωρα που μιλά η σιωπή
Θα πει δεν εχω αυταπάτες
μα χέρια μου είναι ένα γιατί
που από το καλούπι του εχει βγει
Να μπαίνει ο Νοέμβρης 

κι από το πρώτο του σκαλί
γυμνή η άνοιξη να 'ρθει
μη ξεχαστεί το χώμα 

κι ένα λουλούδι δε φανεί
Τολμώ θα πει
πως είσαι εκεί και είμαι εδώ
σε αμφίβολη κι άγνωρη γη
κι όμως κοιτάω ένα αστέρι
που από τα ματια σου εχει βγει
Να μένω άγουρος μαθητής
κι ότι μαθαίνω να κερνώ
με της ψυχής μου το σταυρό
Και όσο και να πεις
είναι όμορφος τόπος
η καρδιά που ακούει κι αγρυπνά !