Χωρίς όρια

Έμαθα να αγαπώ 
χωρίς όρια 

όπως η θάλασσα το βυθό της 
το στάχυ το χώμα του 
το ασημένιο φεγγάρι
τη φλόγα της σκιάς του
η βροχή τη ρίζα που ψηλώνει 
το απαλό χάδι του αέρα
τη μυρωδιά του βύσσινου 
το αγκάθι το τριαντάφυλλο του 
το δάκρυ 

στη ζεστασιά του μάγουλου 
το φως βγαλμένο από το σκοτάδι 
την σιωπή των πουλιών
στο άκουσμα της ψυχής
τη νότα του φιλιού
που ξεδιψά τα χείλη
όχι ένα κομμάτι από σένα 
αλλά εσένα !