Ο τόπος μας

 Συναντιόμαστε πίσω 

απ τα κλαδιά της αμυγδαλιάς 

τουτο το πρώτο βήμα της ανοιξης 

που κουβαλάει στις πλάτες του 

κατι απο γελιο παιδιού, 

κάτι απο ενα καινουργιο φυντάνι ,

ενα σοκακι φως σε γκρίζα γειτονια , 

ενα πλευρό χελιδονιού 

που καρτερα το αλλο του μισό για να πεταξει .

Τούτος ο τόπος είναι ο τόπος μας 

Ενα δοξάρι λυρας 

ετοιμο να ξεσηκώσει βήματα 

να παιξει τη μουσική του δρόμου 

χορευοντας σε πολύχρωμα πλακάκια  .

Γραφουμε στους τοίχους 

ονόματα λουλουδιών να ανθίσουν 

ζωγραφίζουμε φλέβες 

να βρουν τα κορμι του μπροστάρη 

κι εκει που απ το παραθυρο 

κοιτούν οι παπαρούνες

να παιζει το φρέσκο χορτάρι 

κι αναλαφρα να γεννα το λιβαδι

Βαραίνουν οι πέτρες 

μα σκαλίζοντας το μεδούλι τους 

ξυπνά στο άστεγο ο ήλιος . 

Τόσους αιώνες 

τα χνάρια ανυπότακτων ακολουθουμε

κι εκει που αλλοι λεν τελειωσε το κουβαρι

βρίσκουμε την κλωστή 

Λαμπερή και ξάστερη , 

λιτή με ανοιχτα τα ματια στο όνειρο ,

στη γευση του βυσσινου  

στο μέλι του ουρανίσκου .

Κι ύστερα σου λένε .. 

δεν κανει θαυματα η αγάπη!