Αυτό ..το άγνωστο δικό μου

 

Όλα είχαν ένα όνομα
μια εικόνα, έναν αριθμό
μια μέδουσα κι ένα ελάφι
Άλλες φορές μείον κι άλλες
περίσσεμα . Βλέπεις ακόμα κι εκεί
που βαραίνει ο ήλιος κρύβει το φως
να φέγγει το φεγγάρι .
Κ ι εγώ ξέρεις  τι  λάτρεψα ;
Αυτό ..το άγνωστο δικό μου
γνωστό μου οικείο
που σαν κανένας , κι ένα μισό εγώ
βάδιζε μέσα μου.
Στο σούρουπο , 

στην μέθη, στην συντροφιά
Στα ερείπια και στα ντυμένα
γαλάζια παράθυρα
έχεις μια θέση που φωνάζει
σαν ισοβίτης θαμώνας
στον κήπο των ευχών
αδιάβαστο το όνομα σου!