Πόσες φορές

Κάποια βραδια συλλογιέμαι 

αυτόν τον γεμάτο κορμιά κόσμο 

τούτες τις παρέες 

ντυμένες πολύχρωμα μπαλόνια 

Μοναχικές σκόρπιες ψυχές 

λυμένες σε διάσπαρτους δρόμους 

Πόσες φορές φώναξα 

άνθρωπε τον άνθρωπο 

Χαμήλωσα

ματωμένος από εκείνη 

την ίδια στιγμή 

της λέξης που φώναξα

κι έπειτα καρφώθηκα 

σαν ένα σκισμένο μπαλόνι 

στο πάτωμα !