Πόσο όμορφα είναι τα λόγια

Πόσο όμορφα είναι τα λόγια 

αυτά που όταν τ αγγίζεις 

αισθάνεσαι τη φλόγα των χεριων τους 

στο καθε α του κύκλου 

ακουμπας τη φωλια των πουλιών 

στο η τους μετρας τα δάχτυλα του ήλιου 

Βαθαίνεις στα κυματα τους 

ζυγίζοντας τις άκρες του κήπου τους 

βουτάς στα ματια τους 

σαν πως πετα μια σπίθα 

στη φλεβα των κεριών τους 

λυγιζεις στο χάδι του αερα τους 

κι οπου σκονταφτεις 

ενα συναισθημα μιλα στους δρόμους 

ανεμελο , ανησυχο , μικρό και σπάνιο

γεματο ηχο και κόκκινες κορδελες 

ένα μικρό γαιτανι 

πολύχρωμων σκιων 

και κοιτα .. ποσο του μοιαζεις 

πόσο σου μοιάζω 

σε πόσες γλώσσες , σε πόσες ζωές

ενα νοημα ενα νευμα 

ενα φιλι μια χαρα κι ενα δακρυ 

Απο ενα μονο σκαλοπάτι 

πως η πλατεια  μοσχοβολά 

κι ακου .. ακου 

κάπου εκεί σε μια γωνιά 

μιλούν καρδιές ψιθυριστά!