Φύλλα καρδιάς

Κι εκεί που κατοικούν , σφύζουν οι άνεμοι 

και σπέρνουν χόρτα ολόφρεσκα οι βροχές 

Δέχτηκαν το χειροκρότημα 

χρωματιστών στιγμών

κι αποσβολωμένοι 

κούρνιασαν στον κήπο της σιωπής 

Που μιλας σιωπή; τι ακούς; 

Ποια χείλη αγγίζουν 

με δάκρυα χαράς το κορμί σου;

που δένει ο αυλόγυρος

 με τα σπαρτά του ουρανού; 

Στηρίζονται οι ήλιοι στα μάτια της ψυχής; 

Μετρούν τα κεραμίδια των σπιτιών 

τα χνάρια των πουλιών το λάλημα τους; 

Κι εκεί στο περβάζι που μεγαλώνει ο βασιλικός 

οι μυρωδιές γυρνούν 

στον τόπο που γεννήθηκαν; 

Τόσες αναπάντητες ερωτήσεις 

τόσες βουβές απαντήσεις 

κι όμως αγαπήθηκαν κι όμως αγαπιούνται 

Ποιος νικά την αγάπη;