Δεμένα φύλλα

Κρατηθήκαμε από τα κλαδιά 

αγγίζοντας τα χέρια του κόσμου 

Ήταν η στιγμή 

που το δέντρο μας 

πλημμύρισε η φωτιά 

και εκαιγε το ποτάμι 

Τις ρίζες τις ρίζες φωναξαν τα πουλιά

Χελώνες σκέπασαν την καρδιά του 

με βρόχινα δάκρυα ζεστα να γιάνει η πληγή

Κι ετσι δεμενα φύλλα στα κλαρια μας

γεννάμε παιδιά στο σκάλισμα της πέτρας.

ζωγραφίζοντας ένα χαμόγελο του ήλιου!