Πορεύονται τόσα
στο φουστάνι της μέρας
κρόσσια , γελια ,
δάκρυα ,χαμόγελα
δρόμοι και δρόμοι ,
κάμποι και βουνά
μα να ειναι που
τούτο το βάδισμα στη νύχτα
αλαφροίσκιωτο σαν ξωτικό
να γέρνει στους ώμους ζεστασιά
γυμνά και ντυμένα λευκά χάδια
με ένα ρόδο στο στόμα
ξυπνά την ανατολή
στο πιο γλυκό χαμόγελο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου