Κι αν εγώ βγω από το τούνελ

 

Κι αν εγώ βγω από το τούνελ 

που  μου χαρίζεις, 
θα μπορέσεις να δεις πως τίποτα δεν είσαι
χωρίς εμένα;
Θα δεις πως τα σπαρτά 

που μεγάλωσαν στο δρόμο
στα λασπόνερα βούτηξαν 

και βγήκαν  με καθαρά τα πόδια

Το πέρασμα σου γράφει εξουσία
το διάβα μου φορά τον ήχο του μεσημεριού ,
το άκουσμα του όλου,το δρόσο του καλοκαιριού
 της κόρης της  μυρτιάς  που αγγίζει  γιασεμί  
μοσχοβολά η στράτα και άγνωστη γωνιά
Θα δεις πως τα τρεχούμενα
νερά στον τόπο τους γυρίζουν;
Θα αρχίσεις να βλέπεις πως τα ζουμπούλια μου
κάκτους μεγαλώνουν;
Αχ  και να μπορούσες να διαλέξεις τα κοφτερά
μαχαίρια του ήλιου κεινα που δεν σκουριάζουν
στη βροχή .
Ακόμα κι όταν βαφτίζεται η άνοιξη χειμώνας
νούφαρα ανθίζουν τρεχαλητά 

που βγαίνουν απ τη γη!