Ήλιου διάφανο κελί

Eίναι γλυκιά η αγάπη
σταθμός και δάκρυ
ένα δυνατό κρασί
σε χείλη που χουνε καεί
χείμαρρος είναι ποταμός
στεριά κι ανοιχτός λυγμός
ο ουρανός κι η γη
σ' αντάμωμα σε ένα φιλί
εικόνα ζωγραφιά
πινέλο έχει την καρδιά
βράχος σ' ανέμου ερημιά
κύμα που βότσαλα φιλά
η πιο γλυκιά σου φυλακή
σαν ισοβίτης 
στου ήλιου το διάφανο κελί
στάχυ κι απαλή βροχή
τη μέρα ένα χάδι
τη νύχτα το φως μες το σκοτάδι
σκληρή σαν είναι αληθινή
στο όνομά της σου κόβεται η αναπνοή

αντέχεις ; αντέχεις να πονάς;
αντέχεις ; αντέχεις να αγαπάς ;