Ανορθόγραφες σκέψεις

Τόση κρυμμένη κακία
Όλα .. όλα μας φταίνε εκτός από μας .
Όλα όσα δεν είδαμε γίνανε βρισιές ,φόβος
Ότι δεν ακούμε γίνεται μίσος .
Διχασμένοι εαυτοί ,απλώνοντας το χέρι ..δαγκώνουμε
Λόγια ..λόγια ξερές φυλλωσιές που καμιά μυρωδιά δεν έχουν
- Θα γίνουν πιο πολλοί από μας
- Να φύγουν
- Εδώ δεν έχουμε να φάμε εμείς
- Να κλείσουν τα σύνορα
Τόσα ..τόσα κι άλλα τόσα που κούφιους σπόρους μοιράζουν
Όλα θα μας τα πάρουν ακόμη κι αυτά που δεν έχουμε
Τη ζεστασιά που λείπει από πολλά σπίτια , τα χαρτόκουτα
που άστεγα σκεπάζουν τα κορμιά που πέταξε η φτώχεια ,
την πείνα που κάθε μέρα τρίβει τα χέρια της , την απόγνωση
που απλόχερα μας χαρίστηκε , την ανεργία που πέφτεi σαν βροχή
τη χαμένη μας αξιοπρέπεια , θα γίνουν και Έλληνες στην χαμένη μας ταυτότητα .
Όλα θα μας τα πάρουν .. ακόμη κι αυτήν την πικρία που αφήνουν
οι καμένες λέξεις  της απανθρωπιάς .
Κι αν έλλειπαν ; όλα θα ταν αλλιώς  ;
Τι κοιτάμε που κοιτάμε; Αφορισμούς στο που;
Κλειστήκαμε στα κελιά μας και ξεχάσαμε το τείχος της φυλακής
Φύλακες στα σανδάλια με σπασμένα πόδια .
Ας θυμηθούμε ποιοι πέταξαν τα μαχαίρια και ας ενώσουμε τα χέρια
Δεν φταίνε μόνο οι χρόνοι που σφυρίζουν το φονιά
μα τούτη εδώ η μνήμη που σπάει σε κομμάτια κι απ τα στενά κοιτά !