Άγουρο βήμα

Άρχισε να χτυπά άγρια η σφυριά
Κουδούνιζε το αμόνι
Σαν από θάμα η ανθρωπιά
αγκάλιαζε τα στέκια
που από αλλού μιλούσαν
Και κείνοι οι αχθοφόροι
βαλαντωμένοι  σε ξένες επιταγές
χρεολύσια μοίραζαν σε άσπαρτα σπαρτά
Φύσα ανέμι να σκορπιστεί η καταχνιά
Και εσύ που σαν μονόλογος
τα αγκάθια που σου φύτεψαν  μετράς
θυμήσου …
πως πάνω σου κύλησαν χρόνων οι κεραυνοί
μα νίκησε η θάλασσα που ξύπνησε
ένα πρωί κι είδε τον ήλιο απ την αρχή !