Χρωματιστές κορδέλες

Χρωματιστές κορδέλες

Είπα να γράψω ένα στίχο ..δεμένες ναχει τις ευχές
να ταξιδέψουν με της σιγής τον ήχο ..να γίνουν προσευχές

μα πώς να μπεις.. μες των ψυχών τα κάστρα να σπάσεις κλειδωνιές
να δεις μες των ονείρων τ’ άστρα ..πως βάφονται οι νυχτιές

τι άραγε να καρτερούν.. σε ποιο φεγγάρι να μιλούν
που κρύβεται η ανασαιμιά ..σε ποιο ξωκλήσι προσκυνούν

πώς να μιλήσεις στις βροχές ..με στάλες που κοιτούν θολές
αντίκρυ τους οι κυδωνιές ..στυφές μοιράζουν τις χαρές

στο παραθύρι τους μπροστά ..πέπλο κι ασπίδα η καρδιά
το βλέμμα κόκκινο φωτιά.. σαν πολεμίστρα που αγρυπνά

πετώ τα γράμματα ..στου ουρανού την όμορφη αυλή
κείνα να σχηματίσουν μίλι .. ακούγοντας κάθε ψυχή

να βρουν τα πέταλα φτερά.. να στεφανώσουν μια ελιά
γαλήνης ρίζα απ τη σπορά .ηλίανθου κι απ’ άσπρα γιασεμιά

του άπιαστου η χώρα .. να βρει τ’ απάνεμο νησί
να κατοικήσει σαν γιορτή ..στου απάτητου την κορυφή

είπα να αφήσω ένα φιλί ..στου άνεμου την άκρη ..μιας ήσυχης βραδιάς
μια ελπίδα να γελά να ψιθυρίζει σιγανά να βρεις …τον Αη της καρδιάς !