Αντιθέσεις

Ασφαλτωμένοι δρόμοι 
κρύες άδειες ρωγμές του πουθενά 
Καρικώνουν τα μπαλώματα 
μικρές σπίθες .
Στάχτες άγουρων τόπων
σα γέλια που δε χάρηκαν 
Δάκρυα που σώπασαν 
σε παγωμένες καρδιές 

Ένα λουλούδι γέρνει στη νύχτα
τα φύλλα να αποκοιμηθεί 
κι εγώ που τη μιλιά του χώρεσα 
ρουφώ την γαλήνη στα στόμα 
κι αχάραγα φυτεύω ένα κελάηδημα 
στης χαραυγής τα στήθη !