Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Διάλογος

-Μεγαλώνεις ..μεγαλώνεις μάτια μου
και να που θα κάνεις την πρώτη σου παρέλαση
πρωτάκι και είσαι μέσα στην άγια χαρά
χαρούμενος κουνάς το σημαιάκι σου
-Γιαγιά κοίτα η σημαία μας πως κυματίζει
γιαγιά έχουμε γιορτή γιορτάζει η πατρίδα
θα μου πεις την ιστορία;
-Ναι αγάπη μου έλα στην αγκαλιά μου
θα σου πω την ιστορία που δε θα μάθεις
ίσως ποτέ απ τα βιβλία.
Πριν πάρα πάρα πολλά χρόνια οι Έλληνες,
ο κόσμος ,γυναίκες άντρες ακόμη και παιδιά 
γίνανε ασπίδες για να φυλάξουν την Ελλάδα μας.
Χάθηκαν πολλοί άλλοι στα βουνά ,άλλοι γιατί
δεν είχαν να φάνε κι άλλοι γιατί πολέμησαν 
με τους Ιταλούς με όπλα τους πιστόλια ..πέτρες ..
θέλαν την πατρίδα τους.Νίκησαν κι έτσι η Ελλάδα
έμεινε στα χέρια των Ελλήνων
παύση ……………
Κάπου εδώ κολλάν οι σκέψεις ..στα χέρια των Ελλήνων
ποιών Ελλήνων; ποιο έμεινε; ποιους Έλληνες ;
κάθε μέρα κι ένα κομμάτι της χώρας μου πουλιέται δίχως ίχνος ενοχής τι μένει; κρεμάστηκε η αξιοπρέπεια της 
στο παζάρι κι οι πωλητές της με τη χούφτα ανοιχτή
ποιοι Έλληνες; και τι να πολεμήσουν ;
πως πολεμάς το αθέατο και με ποια ψυχή ;
πώς να τα πεις αυτά σε ένα παιδί ;
πώς να εξηγήσεις πως οι παράτες δεν τιμούν τους νεκρούς
πως τα τανκς δε λειτουργούν χωρίς ανθρώπους
πως η πείνα που θέριζε τότε τον κόσμο
άνοιξε τα πλοκάμια της στις μέρες μας, 
πως οι άνθρωποι τότε σκότωναν και σκοτώνονταν
για την ελευθερία αυτή που σήμερα εξοστρακίστηκε 
από τα επανωτά βόλια των αφεντάδων μας ,
πως οι αυτοκτονίες είναι έργα που γίνονται 
με την απόγνωση που πρόσφεραν 
μια χούφτα Έλληνες στους Έλληνες ..
πώς να πάρει η ευχή ..πως;
-Εεεεε γιαγιά σου μιλάω ξεχάστηκες;
-Ναι αγάπη μου ξεχάστηκα .. εσύ να θυμάσαι πως η γιορτή
είναι των ανθρώπων που ακόμη διψούν για ελευθερία
είναι για να μην ξεχνούν οι Έλληνες ποιοι είναι
μη χάσουν τη ρίζα της ελιάς στο κέρμα κάποιας ζητιανιάς
-Τότε γιαγιά γιατί κάνουμε παρέλαση;
-Για να δουν οι άλλες χώρες κι άλλος κόσμος ποιοι είμαστε
και γιατί κάποιοι θέλουν να φορέσουν τα καινούργια
κουστούμια που πήραν και για να δείξουν ότι είναι αρχηγοί
-Πώς να σου δώσω να καταλάβεις καρδούλα μου
πως η Ελλάδα μας θα είναι ευτυχισμένη 
όταν τα παιδάκια της έχουν να φάνε, 
πως γίνεται δυνατή όταν στη αυλή του κάθε σχολειού
πετούν περιστέρια , όταν στο σχολειό μαθαίνουμε
να κρατιόμαστε χέρι χέρι όλοι μαζί, 
όταν δεν κρυώνουν τα παιδιά μέσα σ αυτό ,
όταν η μαμά και ο μπαμπάς έχουν δουλειά
και τους βλέπεις χαρούμενους,
όταν και εσύ μεγαλώσεις και γίνεις μπαμπάς 
και θα παίζεις με τα παιδιά σου μιλώντας 
για την Ελλάδα και θα τους λες με καμάρι 
πόσο περήφανος είσαι που είσαι Έλληνας 
χωρίς να βουρκώνουν τα μάτια σου όπως τα δικά μου
για αυτήν την Ελλάδα την όμορφη Ελλάδα για αυτήν
που θα γελά …
-Γιαγιά κλαις ;
-Όχι μωρό μου ένα σκουπιδάκι μπήκε στα μάτια μου
……..έλα κανε μου μια αγκαλιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου