Λόγια σιωπής

Κρύφτηκα
στα λόγια τ ανείπωτα
διάβαζες
το τρέμουλο των χειλιών
μουντζούρωνα τις λέξεις
άγγιζες τα γράμματα
πετούσα
σε ξεχασμένες ερημιές
ακολουθούσες τα ίχνη της φυγής
γκρέμιζα
το κάστρο μου
έχτιζες άλλη μια ανάμνηση
έκλεινα τα μάτια
θώπευες τα βλέφαρά μου
κλείδωνα τη σκέψη
τρύπωνες σαν πνοή
απ τη σχισμή της στιγμής
πάγωνα
το χτύπο της καρδιάς
ζεστά χτύπαγες μες το αίμα μου
στέγνωνα
τη θάλασσα των ματιών μου
κυλούσες σαν δάκρυ στο βλέμμα μου
έφευγα
μ ακολουθούσε η σκιά σου
παραδόθηκα στην σιωπή μου
κι έγινες
το τραγούδι της
κι εχει τόσο γλυκιά μελωδία
το χαμόγελο της !