Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019

Αναμονή

Το ρολόι χτυπάει τα τακούνια του 
ακούγεται ο θόρυβος απ την ξύλινη σκάλα
Ο μικρός λεπτοδείχτης τρέχει , γελά , παίζει 
σε κύκλους καπνού. Ακάθεκτος ο μεγάλος 
δείκτης σεργιανά , κουρντίζει στιγμές .
Πακέτα με μοβ και ροζ κορδέλες 
έτοιμα να μοιραστούν στα φύλλα στα δέντρα 
στα χέρια . Περιμένω . Χτυπώ τα δάχτυλα . 
Νομίζει πως τον χειροκροτώ
Λικνίζεται με ύφος καρδινάλιου . 
Οι κουρτίνες χορεύουν τ αεράκι σφυρίζει
την δική του μελωδία .Πρίμο σεκόντο οι στίχοι 
του τζίτζικα γραμμένοι στα κλαριά 
Λυγίζουν χαμηλώνει ο ήχος νιώθω το χάδι .
Αρπάζω απ το χέρι την καρδιά μου σκοντάφτει 
στα πόδια ενός άστρου . Φωνάζω κι η φωνή μου ψίχα 
για ένα πουλί ξεχασμένο . Τσιμπολογά και φεύγει. 
Τραγουδώ το σώμα μου γεμίζει νότες 
Μεθά η γαρδένια κι απλώνει το πέπλο της στην νύχτα 
Περιμένω και αυτός ο χρόνος μου παίζει κρυφτά 
Έρχεται φεύγει κλέβει την ανάσα μου 
Που πήγα ; Με βρίσκω να κεντώ προικιό της αγάπης 
Μένω στροβιλίζομαι γύρω από μένα κοντεύει 
η άνοιξη . Τέλειωσε η άνοιξη φωνάζει η τριανταφυλλιά 
Διαμαρτύρομαι της δείχνω το στέρνο μου 
Την πείθω να μείνει στον κήπο .
Φορά τα κόκκινα της .Μοιάζει σαν άστρο της γης 
Περιμένω . Κλείνω για λίγο τα βλέφαρα . Ένα λεπτό 
Πόσος χρόνος ειναι ένα λεπτό . Αιώνας , μια στάλα, 
ένα απαλό χτένισμα στα μαλλιά , μια ρόγα από γλυκό σταφύλι .
Χρόνος πάλι χρόνος . Παλμοί , γέλιο. λαχτάρα 
Αναμονή .. αναμονή στη στιγμή . Που να ναι ; 
Δεν μπορεί κάπου εδώ άφησα την ψυχή μου . 
Τη βρίσκω . Σ ακούω ...γελάς !


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου