Φύλλα ανοιχτά

Να σ αγαπούν για αυτό που είσαι
ναι έτσι απλά χωρίς τα πως και τα γιατί
Γιατί κανείς δεν έσυρε τα χρόνια σου
γιατί κανείς δεν ήταν πλάι στις ουλές σου
Κι αν δεις τον κόσμο τόσο ίδιος μοιάζει
Να επιμείνεις στο όνειρό σου στις αξίες σου
στα δικά σου θέλω. 
Κάθε τριαντάφυλλο τ άρωμα κουβαλά απ τη δική του γη
Δεν γεννιέται ο κόσμος για να γεμίζει γιασεμί
μα για να φτιάχνει κήπους από αγριολούλουδα βουνών
από φύκια της θάλασσας , λεπτεπίλεπτα και άγρια
δένει τις φωλιές κουβαλώντας στην άκρη της πλάτης
πότε ένα πούπουλο και πότε ένα αδράχτι .
Το ίδιο όμορφα κυλά στο τζάμι η βροχή
ίδιο φυλά το μάγουλο το δάκρυ .
Στα δικά σου πόδια στάθηκες χωρίς πατερίτσες
κουτσός ακόμα απ τ αγκάθι .
Τα πέλματα γίνανε θεριά που σκόρπισαν ένα γιατί
απ το γιαχάτι του φυγά μέχρι του λάβαρου την κορυφή
Να σ αγαπούν για αυτό που είσαι
όχι για κείνο που ζητούν . Δεν είσαι μια νερομπογιά
που όποιο πινέλο την κρατά στήνει δική του ζωγραφιά .
Χρωστούμενα έχεις πολλά .. χρωστάς το γέλιο της ζωής
του βότσαλου την μυρουδιά , το ίχνος της αστραπής
του ονείρου σου το χάδι του έρωτα τα μυστικά
τα βράδια τα αξημέρωτα που αλαφροΐσκιωτα
πετούσες στο φεγγάρι , του μίσχου το παράστημα
και της αυγής το μίλημα στο πιο ακριβό σου φίλημα
Να το τολμάς να σαι εσύ κι όχι ένας στους άλλους
το θυμιατό σου σε σκαλί να βρίσκει δρόμους ανοιχτούς
κι αχέροντες της δρασκελιάς με ένα σου βήμα να περνάς
Κι αν την αγάπη συναντάς τα φύλλα σου κρατά ανοιχτά
δέντρο που άπλωσε κλαδιά να μπει ο ήλιος κι η φωτιά
να του ζυγιάσουν την καρδιά .
Είναι η αγάπη μουσική με νότες από άγνωστη γη
μα σαν την μελωδία βρεις γράψε στον ίσκιο της σιωπής
πως άγγελος σε βρήκε και έπεσε ουρανός στη γη .
Για όλους υπάρχει ένα νησί άγραφο απ το χάρτη
μα ακούει την ρότα της ψυχής και στέλνει τα σινιάλα
απ άκρη σ άκρη της πηγής .
Να σ αγαπούν για αυτό που είσαι στο μπλε σου , 
στο γαλάζιο , στο κόκκινο της σαϊτιάς , 
στο γκρίζο του λυγμού , στο πράσινο
χορτάριασμα να πλένεται το βλέμμα , 
κι αν θολά τα μάτια σου φανούν
να χεις δυο μάτια να γελούν .
Αποθυμιά και δειλινό λαχτάρα να σου δίνουν
που να χει ούριο άνεμο,κι οι πειρατές της άνοιξης 
τα στήθια σου με ανεμώνες να στολίζουν .
Να σ αγαπούν αληθινά για να το νιώθει η καρδιά
μα μην ξεχάσεις ''να αγαπάς'' για να γευτείς ότι ζητάς !