Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2019

Γλώσσα φωτιάς

Ακόμη κι αν λείπω
μαζί σου είμαι 
Γιατί σαν ήρθες γνώρισα 
τα άγνωστα μονοπάτια μου 
στις γραμμές των χεριών σου 
Μύρισα το χάραμα
καταμεσής του φεγγαριού 
Ένιωσα τα σπασμένα στάχυα σου 
να ακροβατούν στο χωράφι μου
Τόσο που σε έζησα 
να τρέχεις στη βροχή
που ανάγλυφα στο σώμα μου 
ζεστά κυλά το γέλιο σου 
Η ανάσα σου τόσο γνωστή φλόγα   
που θύμιζε την καμινάδα της στέγης μου
Ναι ξέρω απ τις ρυτίδες των ματιών 
τίποτε δεν κρύβεται 
Γυαλίζουν τα ραγισμένα πατώματα 
και θολώνουν τα παράθυρα 
Τόσο που μέσα μου περπάτησες 
που άλλο τόπος δεν έμεινε 
παρά μόνο 
εκείνες οι τριανταφυλλιές 
που πάνω τους φύλλα γεννιόμαστε
κι όταν ροδίζουν τα αψηλά νερά 
με τα χέρια ανοιχτά κολυμπάμε 
στα κύματα των ανθρώπων
Ακόμα κι αν λείπω .. σε περιμένω !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου