Και χάνεσαι και χάνομαι
και διψά το ηλιοβασίλεμα
πεινά η αύρα της μέρας
λαχταρά τ ανοιχτό του ορίζοντα
Κι όλο που γύρω μου γυρνάς
σαν από ανάλαφρο ανεμακι
κι ανάμεσα που στο σταρένιο βλέμμα
παίζουν ανέμελα τα κύματα
Κι αντίλαλος γίνεσαι
σπίθα σου είμαι μη σβήσει η φωτιά
κι ολούθε συναντιόμαστε
σαν τατουάζ σ αστείρευτη πηγή
έναστρο αντιφέγγισμα
του ουρανού στη γη !
και διψά το ηλιοβασίλεμα
πεινά η αύρα της μέρας
λαχταρά τ ανοιχτό του ορίζοντα
Κι όλο που γύρω μου γυρνάς
σαν από ανάλαφρο ανεμακι
κι ανάμεσα που στο σταρένιο βλέμμα
παίζουν ανέμελα τα κύματα
Κι αντίλαλος γίνεσαι
σπίθα σου είμαι μη σβήσει η φωτιά
κι ολούθε συναντιόμαστε
σαν τατουάζ σ αστείρευτη πηγή
έναστρο αντιφέγγισμα
του ουρανού στη γη !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου