Αλλου βαρουν τα σήμαντρα κι αλλου ο τόπος τρέχει

Κύριε υπουργέ σε ευχαριστώ ..που βγαλες νόμο πονηρό

βρήκες τον τρόπο το σωστό.. το κάπνισμα να κόψω εγώ
Αχ κύριε υπουργέ μου ..πώς να το κόψω το κακό
που ότι γύρω μου κοιτώ ..γκρίζο είναι μόνο και μουντό
Το ξέρω πως με αγαπάς ..στα μάτια εσύ πως με κοιτάς
και θέλεις να με δεις να ζω… χρόνια ακόμη εκατό
Μα μιας και φτάσαμε ως εδώ ..σαν φίλοι να τα λέμε εσύ και εγώ
άκου τι έχω να σου πω ..δες τι μπορείς να κάνεις να μαι καλά να ζω
Οι εργοδότες μου…. μ’ απόλυση με απειλούν
λεν πως το στόμα μου… να το φιμώσουν δε μπορούν
δε τους αντέχω άλλο πια …μου κάναν το μυαλό κιμά
και αφού από λόγια δε βαστώ.. σε ζόρια μέσα θα μπλεχτώ
με βλέπω προς τον ΟΑΕΔ ..παρέα με άλλους χίλιους δυό
πες τους να μη με απειλούν.. γιατί είναι αδικία
να πάω από έμφραγμα… σε αυτήν την ηλικία
Εκείνες τις περικοπές ..για μοίραστες στους βολευτές
να δω στο δρόμο για να βγουν ..πανό με ψήφους να κρατούν
τούτη την ανεργία ....στείλτην στην ιστορία
με μαύρα γράμματα γραφή ..και μια φωτογραφία
για τούτη την μοναδική ….. ξεχωριστή, ανδρεία
Σταμάτα το χέρι σου…. στην τσέπη μου πια να βουτάς
γιατί σε λίγο…. την σάρκα μόνο θα ακουμπάς
αυξήσεις στα καθημερινά ….πάψε να δίνεις άλλο πια
λίγο θέλει θα το δεις να χαθεί το μετρητοίς.. και θα πληρώνω πια εγώ
με ανταλλάγματα …το σκέρτσο και το νάζι ..το γείτονα μανάβη
στον κρεοπώλη θα χρωστώ ..και το δικό του μερτικό
αντί το φως ένα κερί… θα παίζω την ρομαντική
με πνίγει όλο ετούτο το κακό ….να ανασάνω δεν μπορώ
και είμαι κρίμα η φτωχή…. να φύγω από πνευμονικό

Α και μην ξεχάσω και αυτό που το δικό μου το παιδί

εσύ κρατάς σαν φυλαχτό .Για πες του εσύ με τίμια ψυχή

Τώρα αυτό που πέρασε να μπει μες τα ΤΕΙ μα πώς να πάει Αθήνα

αφού θέλει λεφτά έναν σκασμό κι εγώ από όλο το πουκάμισο έχω μονάχα το κουμπί

Κι όσο και να μετρώ τα ευρώ μου δείχνουν το εγκεφαλικό

Αχ πόσα έχω να σου πω που κύκλους κάνουν στο μυαλό

Μα η Φωνή του Άσιμου μου κλέβει το στυλό

‘’Δεν θέλω καρδιά μου να κλαις’’  πάλι με ρίχνει στο κενό
Για αυτό καλέ μου υπουργέ …εσύ που τόσο μ’ αγαπάς
το βλέπεις από τι θα πάω εγώ ..μα...πάλι στην τσέπη με κοιτάς
γιατί τσιγάρο και κρασί …θα βρεις μες το δικό μου φτωχικό
τα πιο μεγάλα αφεντικά ….καπνίζουν μόνο πούρα αυτά
και κρύβονται στη σκοτεινιά …σαν τις αράχνες στη πετριά
κάνουνε σάουνα και σπα και επιδόρπια γλυκά …τρων τα δικά μου σωθικά

( το κάπνισμα κάνει κακό στην υγεία …τα φούμαρα εξοντώνουν τον νου )