Ταξιθέτης μια άλλης ζωής

Πάλι ψάχνεις μια αυταπάτη
μέσα της να κρύψεις μια θολή ελπίδα 
Ακόμη κρέμεσαι απ τα άγονα χώματα
κρατάς μια σημαία την κουνάς μα έχει άδεια χρώματα
πότε; πότε θα σταματήσεις να χειροκροτάς;
κι αφού σου λείπει η ανάσα γιατί διαλέγεις τον κρότο;
τι άλλο θες; για να δεις πως νεκρώνουν τα χρόνια 
τι προσμένεις ; βουβάθηκαν τα αηδόνια 
κράζουν μόνο κοράκια που ψυχές προσδοκούν 
Τ’ άλλοθι σου ζητάς και σ αυτό προσκυνάς 
τι περιμένεις; 
σε πληγώνει η λήθη που κοιμάται στα στήθη
Ξύπνα.. δώσε νέες πνοές 
δε γυρνούν πια οι κρίκοι σε μια άδεια καδένα 
κι είναι οι δείκτες ..τώρα πια.. δικαστές 
Δεν χωρά το δεν ξέρω σε μια τρύπια γιορτή 
δεν κοιμάται το θέλω σε αγρύπνιας στιγμή
Σπάσε ..κάνε κομμάτια του τριγμού τη σιωπή 
κι άσε τα άδολα μάτια να χορτάσουν ζωή 
Πάψε πια να γυρνάς ταξιθέτης μπρος στις άδειες καρέκλες 
ειν δική σου η αυλαία κι ο ρόλος βαθύς 
το σενάριο σβήσε γράψε της ιστορίας το λευκό
μακριά από του φόβου το ουρλιαχτό 
Δεν χαρίζεται τίποτα δε μοιράζει κανείς 
γίνε του εαυτού σου .. εσύ ..ο πρωταγωνιστής !