Μυρωδιά φρέσκου αγεριού

Όχι φίλε μου
ο κόσμος μας δεν ειναι
σπαρμένος από ρόδα
μα να .. ειναι που έμαθα
να σπέρνω στα μάτια μου
δυο τρεις φυλλωσιές βασιλικού
ειναι που γέμισες τα στήθια σου
μ αέρα ηλιόσπορου
ειναι που εκείνοι μοίρασαν
αντίδωρα χαμομηλιού
οι άλλοι που ξεχώρισαν
στάχυα στην άκρη του γκρεμού
κι αυτοί που δε λησμόνησαν
τη μυρωδιά του φρέσκου αγεριού
Και στήθηκε μια άνοιξη
στα πέλαγα του νου
κι ωρίμασαν μες τις καρδιές
βατόμουρα κι αγριοκερασιές
να ναι οι μέρες καρπερές
σε μιας αγκαλιάς τ αμπέλι
φάρος σε λαμπερές ακρογιαλιές
Μ αγάπη να ορίζουμε την ούγια του καιρού
λευκοί επαναστάτες του ήλιου του φιλιού !