Θα ρθουν μέρες

που θα μυρίζουν τα στάχυα ήλιο
τούτες τις ώρες
θα στύβουν οι βροχές
τα πανιά τους
στη σκάφη του γαλάζιου ποταμού

θα ρθουν καιροί
που θα ανεμίζουν τα κουράγια
στην κορυφή
του καβαλάρη νικητή του μόχθου
λάβαρο η προβιά του λύκου
σπαθί της λύτρωσης φωνή

Μονάχα να γελάς
για να μας βρει το γέλιο
μες το λιβάδι της Ειρήνης
που χάραξε η ελπίδα
και έσπασε το παγόβουνο
στη χούφτα μιας νιόφερτης ελιάς

έτσι όπως γελά το ρόδο στο φιλί !