Φιλία 

Ακόμα θυμάμαι την πρωτη μας συνάντηση 

το χαμόγελό σου ελαμπε σαν φως της πεταλούδας 

Το φέγγος εστριψε την ψυχή μου στα μάτια της δικής σου

Φτέρωναν δυο νεογνα στη φωλιά του ουρανού

Μαζί περπατήσαμε στριμώχνοντας 

τα φύλλα της ροδιάς σε ενα ποδήλατο του χρόνου

Τα δάχτυλά σου τοσο απέραντο της ομορφιάς πετούσαν

κι εγω σαν άλλος καρυοθραυστης στα κλαδιά σου

γνώριζα πως ειναι να μιλά ο ήλιος 

Πόσος καιρός πέρασε; ενας αιώνας ; μια μέρα 

ενα ατέλειωτο φεγγάρι ουτε που ξέρω . 

Απο κεινα τα ακριβά εισαι κανένα κόστος δε σε βρίσκει

Να ακόμη και σήμερα που χειμώνας ήρθε 

γυρνω το δώρο σου σελιδα σελίδα 

και δες πόσα λιβάδια μετρούν τη φορεσιά της άνοιξης 

Πετω στο δάσος σου πλαι σου ειμαι 

κι όπου γυρνάς τα μάτια μου γέρνουν 

στο φως της αγάπης .

Να μου προσέχεις το βασιλικό που χει τη μυρουδιά σου 

Θα μένω εδω κι εκει θα ειμαι ..