Γράφουν τα μάτια 

Στον καμβά του ουρανού 

ανασταίνουν τις παπαρούνες 

φιλούν το δισκοπότηρο

της αιώνιας άνοιξης 

Νιφάδες του χιονιού 

γεννούν λευκά πουλιά

και εσύ σαν άλλος οδοιπόρος 

βυζαίνεις τη θηλή της ζεστασιάς 

στο στήθος της αγάπης 

να ναι το ατέλειωτο τραγούδι 

που χτυπά στο στέρνο 

ή κείνο που γινε νότα στο βλέμμα 

να μπει στα σωθικά σου

Όμορφη που σαι πνοή!