Επιστρέφω 

πέτρα που έλιωσε στο χιόνι

παιδί που κρέμασε 

στις τσέπες τους σβόλους του

κλειδί που άνοιξε την πύλη

στο φως που γεννήθηκε 

η μυρουδιά του Αυγερινού

γυμνός από μένα 

γεμάτος από νωπά φύλλα 

κόκκινου τριαντάφυλλου 

αναδύομαι στη γη των κυμάτων

ασημένιος κόκκος της άμμου

πεταλωτής της θάλασσας 

βυθίζομαι στον ουρανό 

ολόφωτο άστρο 

να σκεπάσω τη νύχτα 

Επιστρέφω!