βαθιά σιωπή
σσσσς
χάνουν οι λέξεις τη μιλιά τους
και η φωνή κάνει σιγή
μες το δικό τους το στρατί
περνάει αρχόντισσα κυρά
στα ξέπλεκα της τα μαλλιά
πετούν αμέτρητα πουλιά
τα μάτια της στάζουν φιλιά
τα χείλη της ρόδα άλικα
κήπος αγριολούλουδο κορμί
υπόκλιση κάνουν σ αυτή
βαθιά σιωπή
σσσςςς
χτυπούν καμπάνες χαρωπά
η μουσική βρήκε τις νότες σε δαδί
τα κόκκινα φεγγάρια μιλούν με συναξάρια
το κύμα δίνει το φιλί σε βράχο που κοιμάται 
η νύχτα μια θεά κοιτά μα και θυμάται
τ άστρα ντύθηκαν στα λευκά 
το νυχτολούλουδο άνοιξε τα φτερά του
η αύρα του απλώθηκε μεθά η μοσχοβολιά του
τα δέντρα ανοίγουν τα κλαριά 
δένουν τα χέρια σαν μια αγκαλιά
βαθιά σιωπή
σσσς
ακούς; τώρα μιλά η καρδιά!