Θα βρω ενα ξόρκι 

που να γελά σαν τα παιδιά 

να κλέψει την ομίχλη 

απο του κόσμου τα κλαδιά 

Eνα βιολί να παίζει τη χαρά 

κι απ του δρόμου το σκαλί

νότες να πέφτουν 

σε κάθε μια αγκαλιά 

Θα βρω ενα ξόρκι 

να διώχνει τους καπνούς

κι απο τα σπάργανα της γης 

γέννα να εχει

της αντοχής τους γιούς

κόρες να σπάνε αγκάθια 

με δάχτυλα απαλά 

να πλέκουν χελιδόνια 

να βρίσκουν τα φτερά φωλιά 

Στα μάτια να φυτέψω 

ζουμπούλι δροσερό 

να παίζει με ηλιαχτίδες 

σε ξέφρενο χορό

Κι οταν θα φτάσει φως μου

στο παραθύρι σου μπροστά 

ρόδι και μέλι να στάξει στο περβάζι

για να ναι η μέρα σου γλυκιά !