Άνοιξα το βιβλίο 
κι άφησα το βλέμμα μου 
να περπατήσει στη σελίδα 
κάθε του σειρά και ένα σκαλί
άπλωνα τα χέρια 
και στις χούφτες μου 
κυλούσαν ψίχες ουρανού 
μπερδεύονταν στα ακροδάχτυλα 
οι μύτες των αστεριών
η δροσιά του αγέρα 
τύλιγε το σώμα μου
με τις πάνες της νότας του 
εκεί σαν νεογέννητο 
σε αιώρα παραδείσου 
αφέθηκα 
με τα μάτια απλωμένα 

ταξιδεύω..
με το σιγοψιθύρισμα των λέξεων
να ηχεί
σαν γλυκονανούρισμα 
από τραγούδι της γαλήνης 
η σκέψη μου 
λούστηκε 
στον καταρράχτη της ομορφιάς τους 
χώρεσε
ανάμεσα στα γράμματα
και τη μουσική της γραφής 
ταξίδι 
στην ενδοχώρα 
της ψυχής !