Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2018

Φλόγες ονείρων 

Μικρές οι ώρες που γυρνούν μες το μυαλό μου
ψάχνοντας να βρουν της αλήθειας το φονιά
κουβέντα πιάνουν με τον άλλο εαυτό μου
στήνουν καρτέρι μπρος στης μνήμης τα σκαλιά

σε ξένους τόπους πλημμυρίζει η αλμύρα
στέγνωσαν τα άστρα που φοιτούσαν στ ανοιχτά
μάθανε λέξεις που φυλάγανε τα μύρα
κι άρμενα άνοιξαν να πετάξουν στη νυχτιά

σέρνουν χορό της ερημιάς τα ανεμοδίχτυα
βήματα γέρνουν στης αγρύπνιας τον καημό
ξυπνούν οι θύμισες στου δρόμου τα ξενύχτια
κι απλώνουν χρώματα να λιώσουν σε βωμό

κύρτωσαν θάλασσες σε στείρα ακρογιάλια
νότισε αγέρι που χε ξύλινο σταυρό
σε μιας νότας την περήφανη βεντάλια
κέντησε ο ήλιος δυο ακτίνες στον καιρό

μικρές οι ώρες κι από το νου μου κατεβαίνουν
στάλες που βάφτισαν το χρόνο πορφυρό
φλόγες ονείρων τα βάτα των ματιών να ραίνουν
σε μιας ελπίδας τον ατέρμονο ρυθμό !



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου