Δυο τρεις πινελιές ακόμη
Κρατά τόσο όμορφα το ποτήρι
το μικρό του μπουκέτο που αδύνατον
να αντισταθώ .
Τα μωβιά του αγριολούλουδα μου δείχνουν
τα δάχτυλά τους .
Μικρές πιέτες που κοσμούν τη ρίζα τους
Λευκοί υάκινθοι που θαρρεις
πως στις μυτες τους ενας κόσμος
ειρήνης γεννιέται
φουριόζικες πετούνιες που απλώνουν
τα τούλια να σκεπαστει το χείλος
της κρυστάλλινης αγνότητας
Σκιές απο γαλάζια δέντρα που κόκκινα μιλούν
φυτρώνουν στον αγέρα τον ερωτα λαλουν
Ο νους μου ενα ζευγάρι ανεμοσάνδαλα
που γυρω γυρω απ τα πουλιά γυρίζει
τιτιβίζοντας στο γείσο του ουρανού
βυζαίνοντας το μήλο της καρδιας
Μια σταξιά απο κόκκινο να γεμίσει
η κερασια της θαλασσας τραγούδι
Πεισματικά πως κρατούν κείνες
οι μικρές κυκλάδες εντός μου το στέφανο του ήλιου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου