Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

Κόσμος για δυο

Άρχισε να νυχτώνει
Οι γλάροι πια παρέδιδαν τα ραβασάκια
της θάλασσας στ' ακρογιάλια.
Οι τροβαδούροι του ήλιου
στη θέση τους.
Κάτω από το μπαλκόνι
της χρυσοκόκκινης μπάλας
που σε λίγο θα ρουφουσε
κάποιο περαστικό κύμα.

Σε περίμενα κι όλα άλλαζαν
Αρχίνισα να γράφω δίχως να ξέρω τι
γνώριζα στη σιωπή τη φωνή της καρδιάς μου
Απόλυτη σιγή.
Σώπασαν τα πουλιά ακούγοντας
το γλυκό σου κελάηδημα
Η τριανταφυλλιά μου κλεινε το μάτι χαμογελώντας
Ζηλιάρα καθώς είναι φοβάται το άρωμα σου
κι έτσι έκλεισε τα φύλλα της στο στόμα μου

Ένας ολόδροσος ουρανός με κάλμα νερά
άπλωνε το σεντόνι του μόνο για μας
Μονάχα απ' το παραθυράκι του φεγγαριού
μια σπίθα άναβε το κορμί της
να συντροφεύει τα άστρα

Το δωμάτιο γέμισε μικρά πολύχρωμα μπαλόνια
που έπαιζαν. Πιρουέτες λαχτάρας και πάθους
Κάθε στιγμή μια αιωνιότητα στο δρόμο της αγάπης
Έκλεισα τα μάτια να δέσω το φουλάρι του ονείρου
τόσο άμορφα ντυμένο να ξεκινήσει το ταξίδι του

Άρπαξα βιαστικά απ το συρτάρι
το δαντελένιο της ψυχής
Στο διάφανο του θα φόραγα
όλους μου τους χτύπους
Πόσο μ αρέσει καθώς σαν
μικροί τυμπανιστές συναντιουνται
με τους δικούς σου και πως με τα λόγια τους
μια μπάντα ζωής παίζει το πιο γλυκό τραγούδι

Έσπασα ένα κεράσι στα χείλη να βάψουν
πορφυρό φιλί κι ύστερα ξεδίπλωσα
με τα δάχτυλα τα σχήματα 
που θα άφηνα στα μαλλιά σου .
Μικροί κύκλοι τρυφεράδας σβούριζαν το χτένι τους
μπούκλες από κυκλάμινα και ροζ μπουκαμβίλιες

Τα μάτια σου μια πίστα χορού στο βαλς του βυθού μου 
Έλυσα τα χέρια από τους ώμους κι άφησα τα λευκά 
πουπουλένια φτερωτά να γέρνουν πλάι μου 
δένοντας τις κλωστές τους στις φλέβες μου 
στροβιλίζοντας το υγρό του φιλιού με το δέρμα μου
Απαλή σαν αεράκι να αγγίξω το βελούδο σου 
Είναι φορές που τρέμω μη γρατζουνίσω 
τους σταλακτίτες του είναι σου

Με πήρε το βράδυ .
Οι κουρτίνες έκρυβαν την σκιά σου 
κι η πόρτα γύρευε τα κλειδιά σου . 
Ένα κλικ κι από το σκοτάδι 
θα μπει ολόφωτη η νυχτερινή ηλιαχτίδα 
Αλήθεια ξέρεις πως βάφεται η νύχτα;
Μια παλέτα έρωτα τινάζει τις φλόγες της 
και δυο σταγόνες φιλιού ξεδιψούν το ταγκό της αγάπης 
Φίλα με !


2 σχόλια:

  1. φορές που τρέμω μη γραντζουνίσω τους σταλακτίτες του είναι σου!
    δυο σταγόνες φιλιού ξεδιψούν το ταγκό της αγάπης!
    Φίλα με!
    Πόσο γλυκιά,ζεστή και
    τρυφερή η ποίηση σου!
    Λένα μου όμορφη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βούλα μου χίλια συγνώμη Τώρα το είδα .
      Προσπαθώ να το λειτουργήσω και να το μάθω στο λίγο χρόνο μου.Ευχαριστώ χαρά μου.Σε φιλώ!

      Διαγραφή