Ξάγναντο

Όσο αρμενίζει η θάλασσα

πουλί γεννιέμαι

κι ανάμεσα στα φτερά

κελαηδά ο άνεμος

την ώρα που 

ζεσταίνει το ηλιοβασίλεμα

τον κόρφο του φιλιού

ανέμελη σπουδή η αγάπη

εκεί που πας σ ανταμώνω

εδώ που είμαι διπλή γιορτή χαράζει

το γέλιο της ατλάζι!