Απολογισμός

Δεν το φοβάμαι το θεριό 

που λένε χρόνο ακριβό

μα εκείνο που φοβάμαι
μη έρθει στέρφα η στιγμή
στηθεί μπροστά μου η ψυχή
γυμνή , διάφανη , πικρή
περιμένοντας 
συγνώμη να ζητήσω
τη θλίψη της να σβήσω 

για όλα όσα πίστεψα
τα χρόνια της που λήστεψα
τα όνειρα που της χρέωσα
για όλα εκείνα τα γιατί ;

που έψαχνα μέσα σ ’ αυτή !